Skrýtið og kannski mikilvægt um skyndimat og ofbeldi

Veit  ekki hvort þetta stenst,  hef ekki athugað hvort ég finni rök á móti þessum rannsóknarniðurstöðum  sem George Monbiot vitnar í. En þangað til hef ég enga sérstaka ástæðu til þess að hafna það sem hann segir um tengingu á milli ofbeldis og skyndibitafæðis. Rannsóknirnar sem hann vitnar í virðist nokkuð sannfærandi. Sérstaklega sannfærandi var tilraunin með að gefa föngum hollari mat (Hvorki læknarnir né fangar vissu hverjir fengu bætt vitamin sem þeir skortu í matinn). Þeir sem fengju bætta næringu voru minna ofbeldisfullir...     Og aðgerðir gegn  auglýsingu skyndibita, eins og hann vill,  væri sársaukalitlar fyrir langflesta... 

Þyrfti samt að athuga betur hver mótrökin eru  áður en aðgerðir eru lagðar til með formlegum hætti.  Mannmánuður eytt í frumathugun ætti að duga til að meta nauðsynlegt umfang "meta-rannsoknar".  Kannski væri frumathugunin nóg til þess að hefja mætti pólitiska umræðu um að grípa til aðgerða byggða á várkarni. Menn mundu sjá fram á að forna mun minni hagsmuni fyrir  meiri.

George Monbiot skrifar reglulega í The Guardian í Bretlandi :  Feeding Crime