Hjólreiðamenn "sjálfbjarga", ólíkt öðrum ferðlaöngum

Ég man amk. ekki eftir einni einustu frétt  af hjólreoðamanni sem björgunarsveitir hafi þurft að bjarga.

En rjúpnaveiðmenn, jeppamenn, göngufólk í kassavís hafi verið bjargað.

Þannig er myndavalið við fréttina pínu öfugsnúið :-) 

En kannski er ( hér um bil) öll athygli á hjólreiðum jákvæð ? 

Íslendingar meðvitaðir á hálendinu

Athugasemdir

[Vilberg Helgason, 12.8.2010 kl. 10:59]

Prófaði að google þetta og fann engan hjólreiðamann sem hefur þurft að bjarga síðustu ár.

Þannig að myndin er úr takti við fréttina.

En erum við hjólreiðamenn ekki svo inn þessa dagana að það er varla hægt að birta frétt án þess að koma okkur fyrir einhvernstaðar.

[Morten Lange, 12.8.2010 kl. 12:34]

Alveg ótengd þessu, en sem eigandi bloggsíðunnar, leyfist mér að vera pínu til hliðar við efni færslunnar :-) 

http://www.yehudamoon.com/index.php?date=2010-08-11

Reyndar þá er skýr tenging við efnið á þann hátt að þetta snúist um heilbrigðisafleiðingar ferðamáta og hvort maður sé öðrum (verulega) til ama eða ekki...

[Vilberg Helgason, 12.8.2010 kl. 13:04]

Snilldin ein.... Skemmtilegt hvað hjólreiðamaðurinn á svip með skoðunarbróður sínum hér á landi þó... ;)

[Hjóla-Hrönn, 12.8.2010 kl. 19:57]

Eigum við ekki að túlka þetta svo að klausan "og hefur borið á því að Íslendingar séu ábyrgari í ferðum sínum en áður" eigi við hjólreiðamanninn á myndinni  

Ég skal viðurkenna að ég var næstum búin að hringja í 112 þegar ég var pikkföst í skriðu í fjalli rétt hjá Ísafirði og færðist nær brúninni í hvert sinn sem ég hreyfði mig eða hjólið.  Þá hefði ég verið fyrsti hjólarinn sem hefði þurft að hjálpa býst ég við .  Ég var aðallega með áhyggjur af því að missa hjólið fram af brúninni og það lenda í hausnum á einhverjum niðri í dal nokkur hundruð metrum neðar.  Ég sjálf var svo sem ekki í hættu, það var ekkert mál fyrir mig að komast ein út úr skriðunni, bara erfitt að toga hjólið með sér.  Það tókst þó að lokum.