Útivistarstígar og róandi áhrif

Nei, sko  :-)

Fréttin um velliðan mannabarna þegar þeir horfa á fallega náttúru er athyglisverð. Einn eitt sem bendir til þess að það sé ansi hollt að hreyfa sér og njóta útvistar á leið til og frá vinnu.  

Og í þessu sambandi geta augljóslega útvistarstígarnir  á höfuðborgarsvæðinu og viðar gert gagn þegar menn ganga og hjóla til vinnu og skóla. En það er að verða ansi þröngt á sumum af stígunum, 
og mikið af blindbeygjum. Komi tím til að aðgreina hjólandi og gangandi til dæmis eftir Ægissíðu og alla leið upp að Elliðavatni.   Á sumum stöðum er hætta á að velliðan sem náttúran veitir hverfi vegna áhyggjur af örygginu á stígunum þar sem engar skýrar umferðarreglur virðist gilda.

Uppbyggingin á stígum er búin að gera mörgum kleift að nota heilbrigðan samgöngumáta dags daglega og spara peninga og umhverfið um leið. En til að halda í við bílana í samkeppnishæfni er mál að bæta samgönguleiðir hjólandi verulega.  Sérstaklega vantar að tengja sveitafélögin betur saman.

Það má gjarnan setja meira grænt meðfram þar sem það á við.  Gróður getur dregið úr vindi,  veit náttúruupplífun og dregið úr rykaustri frá götunum. Ef gróðurinn er rétt staðsettur getur hann eining dregið úr snjósöfnun og skaflamyndun á stígunum að vetri til.

Annars   leyfi mér að taka undir  með Pálinu Ernu vegna skrif hennar. Hún fjallar  um það hvernig hefði verið til mikillar hjálpar ef blaðamenn væru oftar að vitna beint í greinina sem þeir taka efnið úr. Greinin um velliðunaráhrifin var ágæt í þessu tilliti, því þar var vitanð bæði í nafn vísindamanns og vef-lén. ( Ekki fulla slóð)   Nákvæmari upplýsingar  hefðu gert lesendum enn auðveldari að lesa sér nánari til.

Vísindamenn leita skýringa á vellíðunaráhrifum ósnortinnar náttúru