Worldwatch : “Oops” Pregnancies in High Places

 

http://www.worldwatch.org/node/5752

  Smá útdráttur :  

 

I'll spare you her description of what happened later in the "bitterly cold" castle, but the result was the Blair's fourth child, who is considerably younger than the other three. Incredibly, though Cherie Blair was only 45 years old at the time, this accomplished barrister and judge believed she was "too old" to become pregnant.  

The wealthy contribute a lot more on a per-capita basis to human-induced climate change and many of the world's other environmental problems. Yet a significant proportion of their own population growth results from "oops" pregnancies. For anyone who cares about the environment and the influence of population size on it, it's not enough to support access to family planning in developing countries, important as that is. We also need much better contraceptive access and options in industrialized countries as well. And we need to figure out how to make contraception less of an "unmentionable" for every woman and man, right up to the level of prime ministers and their spouses.

Margt fleira gerðist tengt H-deginum

Margt fleira gerðist þarna og í þjóðmenningarhúsinu sem ætti að vera fréttnæmt.

Stuttlega má nefna : 

• Kartan Magnússon hættir sem formaður umferðarráðs
• Karl V. Matthíasson, ( séra, alþingismaður )  tekur við
• Gullmerki umferðarráðs veitt tveimur konum (Margrét Hrefna Sæmundsdóttir og Guðný María Finnsdóttir -  Heimild fyrir nöfnin : Visir.is ) sem hafa starfað ötullega fyrir umferðaröryggi barna, bæði varðandi öryggi þeirra sem farþega í bílum og við fræðslu til barna um umferðina.  ( Þær hafa unnið þetta af mjög góðum hug og óeigingjarnt, en að mínu mati með áherslum sem eru barn síns tíma, eins og svo margt í umferðaröryggismálum. Þar var verið að binda fólk niður frekar en að lækka hraða bíla og bæta meðal annars þannig aðgengi heilbrigðra samgangna )
• Auk tveimur bílstjórum og háttseta farþega,  tóku bifhjól og reiðhjól þátt í sviðsetninguna á skiptingu yfir á hægri umferð.  Samgönguráðherra mundi eftir því að þegar hann var  fjórtán ára í 1968 á Siglufirði að honum var sagt  að hjóla framvegis á hægri hlið göturnar.  Sem sagt þetta snérist ekki bara um bíla.  Eitt af stóru málunum var að breyta strætó-um.
• Fram kom að ekkert áfengi og ekki einu sinni kaffi var veitt í H-dags nefndina á sínum tíma, og að hámarkshraði var lækkuð eftir að hægri  umferð var tekin upp.  Kannski hefur þetta tvennt haft sín áhrif á slysatölum.  Dauðsföll hafa aldrei verið færri í umferðinni en 1968.  (Aldrei fyrr eða seinna eftir að bílaöldin var kominn á fullt skrið ) 
• Ný vefsíða Umferðarráðs opnuð  (umferdarrad.is)  Þar er meðal annars hlekkur inn á bicyclesafe.com ("How not to get hit by cars" sem LHM  benti á)   Umferðarstofa er greinilega ekki að standa sér í ritskoðuninni... 

Eitt komst  ekki að, en væri vel þess virði að minnast á :  Það gildir líka hægriregla á stígunum, og þá einkum fyrir reiðhjól, en mjög margir virðist ekki átta sér á því.

 

Sögulegur atburður endurtekinn

Góðs viti þegar USonians draga úr akstri

Umræðan þar í landi hefur svo mikla áhrif um allan heim.  For better and for worse...

Bandaríkjamenn draga úr akstri

Vantar : Samantekt á hvernig slýsum á gangandi og hjólandi atvikast

Ég sé ekki alveg tilganginum með fréttinni.  Nær væri að stunda smá rannsóknarblaðamennsku um hvernig slys á gangandi og hjólandi hafa atvikast og þá að sjálfsögðu tryggja að málin séu líka skoðuð frá sjónarhorni gangandi og hjólandi, en ekki bara frá sjónarhorni  bílstjóra, lögreglu og tryggingafélaga bílaeigenda.
 

Það vantar umboðsmann heilbrigðra samgangna sem gæti tekið að sér hlutverkið að benda á hlutum frá þessu sjónarhorni, til dæmis varðandi slysum en að sjálfsögðu líka í viðara samhengi.

Ekið á ungan pilt

Almenningssamgöngur, reiðhjól og ganga (bensínið síhækkandi)

Mér sýnist frá dæminu í 24 stundum í dag, að vel gerlegt væri að leysa daglegum ferðum þessara fjölskyldu  með strætó, reiðhjóli og göngu.  Sjálft ferðalagið gæti tekið lengri tíma, en tíminn væri þá að hluta líka tími eyddur í líkamsrækt, sparnaður útgjalda og umhverfisvernd.

En að sjálfsögðu mætti fjölga ferðum strætó og áreiðanleika hvað varðar tíma, til dæmis með að taka akreinar undir forgangaakreina strætó.  Og það mætti setja upp örugga geymslumöguleika fyrir  reiðhjól við fjölfarna skipti- og biðstöðva.  Og reyndar setja haldara fyrir reiðhjóla framan á strætó eins og gert er í norður-Ameríku.

Skutlið helmingi dýrara en í fyrra

Breskur hjólakennari segir : Hjólum á götunum (oftar)

Hér er auglýsing frá verkefninu Hjólafærni 

Veronica Pollard hjólakennari, kynnir Hjólafærni/Bikeability,
á morgun fimmtudag  22. maí kl. 12 - 13  

á hádegisfundi í ÍSÍ.

Staður : Engjavegi 6, í húsi 3 ( næst Reykjavegi), 3 hæð.

Morten Lange, formaður Landssamtaka Hjólreiðamanna, segir frá hjólreiðabyltingunni í borgum í Evrópu.
 
Allir hjartanlega velkomnir. Aðgangur ókeypis.

Bestu kveðjur,
Sesselja Traustadóttir
verkefnastjóri Hjólafærni á Íslandi

Veronica Pollard hefur hjólað í Reykjavík undanfarna daga, til og frá námskeiðinu   í Hjólafærni  /Bikeability  sem  haldið er í  húsnæði ÍSÍ í Laugardalnum  og á götunum í nágrenninu.   Hún segir fræðin  sem Hjólafærni byggist á  nýtist vel her, og að íslenskir ökumenn bregðast vel við. Fræðin er ákveðin útfærsla á   "Vehicular cycling", sem þýðir að stjórna reiðhjólinu að miklu leyti eins og bíll eða mótorhjól. Eins og ökumenn vélhjóla læra, þá skiptir miklu máli að staðsetja sig þannig á akbrautum og akreinum, að maður sé sýnilegur, og oft á gatnamótum að "taka akreinina"

Mögulegt heiti á íslensku gæti verið samgönguhjólreiðar.

Að stunda samgönguhjólreiðar eykur umferðaröryggi og gera hjólreiðamenn kleift að komast greiðar á milli staða.   Það er mun sjaldnar sem götur eru grafnar í sundur en stígar, og gæði yfirborðs oftast betri á götunum.  Eftir götunum er auðvelt að rata öfugt við stígana.            Þá verða hjólreiðamenn sýnilegri í umferðinni, sem er ákveðin auglýsing fyrir þessa heilbrigða og vistvæna samgöngumáta.  Það geta fáir samgöngumátar keppt við hjólið að þessu leyti  í þéttbýli.

Helsti kostur stígana er að þegar maður þekkir leið eftir stig með góðu viðhaldi, getur verið þægilegra upp á hávaða og andlegu áreiti þar. Á stígunum, getur maður þegar umferð er lítill llíka spjallað við samferðamann á hjóli ef maður hefur varann á. 

Stígarnir gefa viss þægindi, en alls ekki nauðsýnlega meiri öryggi í reynd þegar á heildina er lítið, með undantekningu af  löngum leiðum eftir stofnbrautum eða þjóðvegum þar sem lítið er um gatnamót og útkeyrslur.  Stígar geta verið góðar, en hjólreiðamenn þurfa ekki síður að kunna að hjóla á götunum.  Fyrst mjög rólegar götur og svo aðeins umferðarmeiri götur. 

Kennsluaðferðir sem Veronica  kennir framtíða hjólakennarar að nota hafa líka vakið athygli sexmenningana sem sækja námskeiðið.  Fyrirlestrar skilar að jafnaði miklu, miklu minni eftir hjá nemendunum, og ekki síst hjá krökkum en sýnikennslu, virkri þátttöku  í umræðu, og að gera sjálf.

 

Hjólreiðamaður í steininn

Gott að ekki fór verr. Viðurlög þurfi að herða. Hjálmar ekki málið

Mikið er maður feginn að ekki fór verr fyrir Guðrúnu.  Guðrún hefur gert margt gott til að efla hjólreiðar í vinnu sinni með Vinnuskóla Reykjavíkur. Auðvitað þarf að herða viðurlög á bílstjóra sem brjóta af sér með þessum hætti, en jafnframt þarf að stórefla fræðslu til bílstjóra, og annarra. Og ekki gamla fræðslan , heldur nútímaleg byggða á rök, heildarsýn  og rannsóknir. 

Líka mjög gott að Morgunblaðið notar ekki yfirskriftin í fréttatilkynningunni frá borginni sem var á þá leið að hjálmurinn bjargaði.  Auðvitað er ábyrgð ökumannsins aðalmálið, ekki hvort hjólreiðamaðurinn var með hjálm eður ei.  Við skulum forðast að leggja ábyrgðina á herðar fórnarlamba, frekar en að beina sjónir að þeim aðila sem sannarlega valda skaðann.

Eins og ég hef margoft ítrekað eftir áralangangan lestur vísindaskýrslan og eftir að hafa sótt alþjóða málþing  um efnið :  Hjálmar er ekki að virka næri því eins vel og af er látið. Í þeim löndum sem hjálmaskylda hefur verið tekin upp og almennileg tölfræði er til, bendir flest til að hjálmaskyldan hafi ekki hjálpað. Höfuðmeiðslum á hjólreiðamönnum fækkuðu ekki hlutfallslega.   Það sem hins vegar gerðist er að hjólreiðamönnum fækkuðu.  Sá sem hefur þolinmæði til að kynna sér málið og beitir heildræna rökhugsun, mun sannfærast um að allt of mikill áhersla er lögð á þessum léttvægum hjálmum.  Ef menn notuðu mótorhjólahjálma á reiðhjólin (og í bílum) væri þetta allt annar umræða, en þó í sumu óbreytt. Eitt er grátbroslegt : á myndinni er Guðrún því miður ekki með hjálminum rétt stillt.  Ennið er "bert".   Þetta er nánast regla frekar en undantekning meðal stór hluti þeirra sem nota hjálm.   Hefði getað skrifað  í nokkra klukkustundir í viðbót frá ýmsum hliðum um efnið en læt staðar numið hér.

Ég er til í að mæta hvern sem er í rökræðum ( ekki tilfinningamiðaðar) um hjálmaáróðri og öryggi hjólreiðamanna, enda sennilega  sá á landinu sem hefur lesið sér mest til í þessum efnum. Þeir hjálmafrömuðir sem er best lesnir styðja  sér (síðast er  ég vissi ) til dæmis við lestur á fáeinum skýrslum sem hafa verið harðlega gagnrýndar í ritrýndum vísindagreinum. 

Keyrð niður á merktri gangbraut

Næst mæta líka Fjármála- og Menntamálaráðherra ?

Hjólreiðar til samgnagna og hvatningu til þess að stunda þá snerta fagsviði allra þeirra ráðherra sem mættu, en snerta í hæsta móti  líka fjármál og menntamál.

Menntamálaráðuneytið hefur  reyndar nýlega veitt verkefninu "Hjolum og verum klár í umferðinni" á vegum Landssamtaka hjólreiðamanna og Íslenska fjallahjólaklúbbsins styrk til að þróa   kennslu í skilvirkum og öruggum hjólreiðum  þar sem tekið er mið af Breskum staðli um hjólafærni. 

Sjá annars færsluna hér  á undan ( á bloggi mínu) þar sem aðeins meira kemur fram um atburðin. 

 

Hjólað í vinnuna

Meirihluti og minnihluti í borgarstjórn takast á í Hjólað í vinnuna

 Ég las þær frábærar fréttir á bloggi Dofra að meirihlutin í borgarstjórn hafa tekið áskorunina sem minnihlutinn kom með fyrir helgi.  Nú verður fjör  !

 

Skelli í framhaldinu hér inn texti úr bloggi Landssamtaka hjólreiðamanna :

Í dag var opnun í hvatningarátakinu  "Hjólað í vinnuna".  Ekki var stuðningurinn í verra kantinum, því þarna voru mætt  forseti ÍSI,  Ólafur Rafnsson, borgarstjóri, Ólafur F. Magnússon og ekki færri  en þrír ráðherrar.  Ráðherrarnir voru Guðlaugur Þór Þórðarson, heilbrigðisráðherra, Þórunn Sveinbjarnardóttir, umhverfisráðherra, og Kristján Möller, samgönguráðherra. Þá var forstjóri Alcan, Rannveig Rist mætt, en Alcan hefur tví-sigrað í sínum flokki öll undanfarin 4 ár ( eða eins lengi og núverandi flokkun hefur verið í gangi )

Öll  komu og fóru ráðherrarnir  hjólandi, heilbrigðisráðherra í fylgd með Dofra Hermannssyni  úr Grafarvoginum, og samgönguráðherra úr Kópavogi. Kristján játaði að hafa óttast að ekki finna leiðina og fór því eldsnemma af stað, en þetta var mun minna mál en hann óttaðist.

Og öll fóru þau fögrum orðum um hjólað í vinnuna, og hversu jákvæðar hjólreiðar séu fyrir heilsu, umhverfi, borgarbrag og samgöngum.  Það kom það til tals að á næstu ári ætti kannski fjármálaráðherra að mæta líka, því mikið bensín ( þið munið viðskiptahallan) og kostnaður við rekstur bíl sparast í átakinu, og ávallt þegar menn velja að ferðast fyrir eigin afli "frekar en aðkeyptu", eins og samgönguráðherra komst að orði.

Umhverfisráðherra hvatti fyrirtæki til þess að athuga að færa sér frá bílstyrkjum yfir á samgöngustyrkjum, og þannig nota hagræna hvati til þess að stuðla að heilbrigði, umhverfisvernd, sparnaði og fleira. Hún benti á að sum fyrirtæki og sumir  stofnanir hafa þegar stigið fyrstu skrefin í þessa veru.